کد مطلب:3591 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:233

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

در مورد قاعدة اماله كبري و چگونه تلفظ كردن كلمات با اين قاعده را بنويسيد.

اماله در اصطلاح تجويدي عبارت است از: ميل دادن الف مدي به سوي يأ مدي. اگر الف مدّي از حالت طبيعي خود كه همان ترقيق است (و به آن فتح هم گفتهاند) بازتر شود و به سوي يأ مدي ميل پيدا كند، به آن اماله ميگويند.

اماله الف مدي دو نوع است: اماله كبري و اماله صغري.

اماله كبريبه اين معناست كه الف مدي تا حد زيادي به سوي يأ مدي مايل شود، به گونهاي كه عملاً مانند كسرة كشيدة فارسي تلفظ گردد. اين نوع از اماله، در روايت حفص از عاصم، فقط در يك كلمه آمده است و آن الف مدّي بعد از رأ در كلمة مجريَها (هود، 41) است كه بايد حتماً رعايت شود.

امالة صغري، به اين معناست كه الف مدّي مقدار اندكي از حالت فتح (معمولي)، به سوي يأ مدّي مايل شود. به اين حالت تقليل يا بَين بَيْن ميگويند. اين نوع اماله در روايت حفص نيامده است.(حلية القرآن 2، سيدمحسن موسوي بلده، ص 69، دارالقرآن الكريم.)